फिरकी

 दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। श्वास घेता आत दत्त  ड़ोले मिटता पाही दत्त  देह भरी दत्त गजबजले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। रोम रोमातूनी दत्त  स्पंदनात व्यापी दत्त  ह्रिदय मंदिर सजले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। काही खाता खातों दत्त  काही पिता पितो दत्त  खाता पिता दत्तच भज़ले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। शब्द ब्रह्म रूपी दत्त  अव्यक्ताचे भाव दत्त  दत्त पाहुनिया हसले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। सगुनातूनि निर्गुण दत्त  आकारतुनी निराकार तो  सारे सारे दत्तच बनले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। ❤️❤️❤️

 या ईथे आता दत्त  दत्त दत्त फक्त दत्त  समजावितो तो ही दत्त  ज्याला कले तो ही दत्त  आलेला क्षण असे दत्त  गेला तो ही सोडुन दत्त  या ईथे आता दत्त  दत्त दत्त फ़क्त दत्त  सांग कोठे नाही दत्त  जीथे तिथे असे दत्त  ज्याला समजे तो ही दत्त  नाही समजे तो ही दत्त  या ईथे आता दत्त  दत्त दत्त फक्त दत्त  भेटण्याची आस दत्त  भेटतसे तो ही दत्त  नाही जाण तो ही दत्त  जानिवेत असे दत्त  या ईथे आता दत्त  दत्त दत्त फ़क्त दत्त  जे जे दिसे ते ते दत्त  जे न दिसे ते ही दत्त  ऐकु येतो तोच दत्त  नाही काही असे दत्त  या ईथे आता दत्त  दत्त दत्त फ़क्त दत्त  स्पर्शुनिया गेला दत्त  स्पर्शतसे तो ही दत्त  दरवल जी असे दत्त  श्वास श्वास झाला दत्त  या ईथे आता दत्त  दत्त दत्त फक्त दत्त  मन फिरे तिथे दत्त  मन स्थिरे तिथे दत्त  मन खेले तिथे दत्त  मनोलय असे दत्त  या ईथे आता दत्त  दत्त दत्त फ़क्त दत्त  काम करे तो ही दत्त  आरामात असे दत्त  सुख दुःख निरवि दत्त  त्रिभुवनी फिरवि दत्त  या ईथे आता दत्त  दत्त दत्त फ़क्त दत्त  त्रिभुवनात वसे दत्त  दत्तात्रयी असे दत्त  एकरूपी आहे दत्त  सांग कोठे नाही दत्त  या ईथे आता दत्त  दत्त दत्त फ़क्त

🙏 🙏  ही एकरूपता  मनी साद येती  अलख म्हनोनि बाबा हांक देती  द्वारी उभे असे  काय सांगु रूप  बहरली काया  पाहता ते मुख  जाहलो मी धन्य  कृपेसी लाभलो आज हां सुदिन  भाग्यासी लाभलो ज्याची वाट सारे  ब्रह्मांड पाहति आज तोच द्वारी अशी ही महती काय वर्णु सुख  द्वारी ते ठाकले खून ओलख़ूनि देवाने राखले सूचेंना ते शब्द  शरीर कंपले होते नव्हते जे क्षणात संपले काय झाले तेव्हा कठिन सांगणे पूरे झाले सारे  जिवाचे मागणे उरले न क़ाही लाभली शून्यता  भाग्य हे उजेले जाहली धन्यता एकरूप झालो  दोन नाही क़ाही  मोजायला आज  उरले न क़ाही  शून्य आज तोही शून्य शून्य माझे शून्य सोडुनिया क़ाही नाही दुज़े व्हावे एकरूप  हाच एक धागा  पकडला तर  द्वारी तोच उभा  ❤️⚡️❤️🙏🙏

दत्त दत्त छंद असा  या मनाला जड़ला रे जड़ला हा जीव दत्त निर्गुनाच्या  प्रेमात पडला रे पडला दत्त दत्त निराकार तो  अंतरंगी दडला रे दडला दत्त दत्त नाद लाग़ूनी जीव हां घडला रे घडला दत्त दत्त नाम हे  मनी रुजले रे रूजले निराकार दत्त रूप हे  अवघे सजले रे सजले दत्त दत्त ईथेच मी आता जानीले रे जानीले दत्त दत्त करीत दत्ताने  दत्ताला आणीले रे आणिले दत्त दत्ताला दत्त बोलतो ईथे आता हो दत्त ड़ोलतो दत्त दत्त करता करता  दत्त अंतरी गुज ख़ोलतो दत्त ईथे अन दत्त तिथे रे  दत्त दाटला चहुदीशी दत्त या क्षणी दत्त त्या क्षणी दत्त दत्त हो अहर्निशी

 गुड मोर्निंग  आज सकालचा पेपर उघड़ून ठेवलाय😂 आसों, काही दिवसांपूर्वि साँदन वैली ला फिरायला गेलो होतो भंडारदर्याचा सुंदर निसर्ग, रतनगडाचा विस्तरालेला थाट, आणि बघता बघता आपण साँदन दरीच्या तोंडाशी…! दोन्ही बाज़उंनी ऊँचच ऊँच डोंगर कड़ा आणि मधुन दरिचि वाट..! दग़ड-धोंडे, छोटे चढ़ उतार, कधी गुडघ्या इतके तर कधी कंबरेइतके पाणी, काही ठिकानि छोटेसे तात्पुरते पुल आणि सोबत विविध रंगी विविध ढंगि सोबती, कुणी प्रचंड उत्साही तर कुणी आपल्याच धुन्दित तर कुणी थकलेला तर कुणी आता नको जावू वापस ….!  दरीचा अंत काही लागत नवता, मी आणि पीयूष गप्पा गोष्ठी करत चालत होतो. एव्हाना बरेच जन वापस फिरले होते आणि काही मोजकेच वेगवेगले संकल्प घेवुन दरीचे दूसरे टोक गाठत होते. कुणाल ते पूर्ण करुण दखवायाचे होते, कुणी ग्रुप सोबत लट्कुन बलज़बरिने संपवु पाहात होते, कुनाची स्वतः सोबत स्पर्धा होती तर क़ूनाला तिथे पोहचल्यावर जे नित्य नूतन आहे त्याचे सक्षिदार व्हायाचे होते. हलू हलू उजेड दीसू लागला, दरीचे दूसरे टोक ज़वल आले आणि मोजकेच तिथे पोहचलो होतो. आनंद होता . मज्जा होती . तेवध्यात आमचा गाइड बोलला “ खरे तर इथून पूढे उतरुन चालत च

 जय शंकर ❤️ जिस मैं को जी रहा तू  उसका कोई मोल नही  अनमोल जिसे तू कभी न समझे  उस शून्य का कोई तोल नही  अहम् से निर्मित इस झूट का  जब समझेगा सत्य तू  एक शून्य ही मिले राहगीर रह जाएगा अव्यक्त तू  अव्यक्तता की यह कहानी  शून्य से आरंभित है  व्यर्थ अहंम से निर्मित तेरी  बुद्धी यहाँ स्तंभित है  स्तंभित होना बुद्धी का यह  जागृति का संकेत हैं बुद्धी का होके भी न होना  यही सत्य अभिप्रेत है  ❤️❤️❤️ 😊😊😊 आजचा दिवस शून्याचा 😊 शून्य में शून्य समाये  शून्य जब शून्य से मिले  शून्य से शून्य घटाए तो  शून्य से शून्य ही खिले  ❤️❤️❤️ शून्य निराकार है  शून्य से ही आकार है  शून्य अपने आप में ही  शून्यका साक्षात्कार है शून्य भीतर  शून्य बाहर  शून्य ही समाविष्ट है  शून्य ब्रह्मांड से  शून्य कण कण से  शून्य ही विशिष्ट है शून्य की कोई सीमा नहीं शून्य अपरिमित है  चराचर सृष्टि में गर्भित  शून्य का ही गीत है शून्य से आरम्भ होता  शून्य में ही अंत है  कोलाहल नही है शून्य का  शून्य अतीव शांत है शून्य को समझने हेतु  शून्य होना चाहिये ग़र समझे शून्य को तो  शून्य को ही पायीए ❤️❤️❤️

  सिम्पल  का रे वेड्या वागतोस तू  या शाहन्यापरी  वेड आहे ते वेडच जप तू  यत्ने नाना परी जगी शहाणा असतो बरं का  नित्यच भरलेला तू रिकामा बरा रिकामा नित्यच हरलेला हरवुन सारे अहं असे ते तू तर आनंदी  बघ तो शहाना कसा शोधतो नित्यच तो बंदी तू मुक्त रे नील्या आकाशी  घेतो भरारी बघ ती तिकडे हिर्मूसलेलि शहानि रे स्वारी तुझा असा हां वावर बघ रे छलतो की त्याला तोच बिचारा खिन्न होवुन विचारी मनाला का हां वेडा नित्यच हसतो मला का जमेना जमवून होतो  मी ही वेडा यात मी रमेना विचार येता मनी त्याक्षणी ज़त्रा ही भरली  वेड़े सारे एक़च झाले  रे चिंता सरलि एक वेडा त्या दिवशी मग  नाचला शाहन्यापरी  वेड़े म्हटले तू तर येथे आहेस राहन्यापरी होशिल वेडा तू पन येथे ठार वेड़े व्हावे ईथेच मस्तित वेड्यामध्ये निवांत तू रहावे आता  निवांत तू रहावे रात्रि वेडा नाचत राही  हो हाच नवा हां  म्हने किती वर्णु मी सुख हे  अहाहा अहाहा अहाहा  😂❤️😂 अहाहा अहाहा म्हनता म्हनता आकाशी तो उडाला  नित्य सूखाच्या डोहामध्ये पूरता तो बूडाला  सुखमय तो मग सुख़ात राहुन सूख हे देत राही  जो जो शहाना येता तिकडे वेडा होत राही  सुख स्वरूप तो सुख़ात राहुन  स

 एहसास हो तुम मेरे  तुमही तो सहारा हो  इक हात तुम्हारा है  इक साथ तुम्हारा है  तुमही हो जीवन में  नैय्या और धारा हो  तुमही तो सागर हो  तुम ही तो किनारा हो  एक मैं भटका राही  तूम ही तो मंज़िल हो  मिट जायें अंधेरा ये  तुम ही ओ उजाला हो  तूम ही हो जीवन में  जीवन ही तुम्हारा है  कही  भूल न जाऊ मैं बस तू ही सहारा हो  इस पल और उस पल की  क्या बात सुनावू मैं जिस पल ने मुझे तुझसे  पलभर में मिलाया है  आँधी और तूफ़ाँने  यहाँ शोर मचाया था  इक तेरी झलक प्यारी  कहूँ कैसे  संभाला है  ❤️🙏❤️

 कडू कार्ल्याची भाजी  आज केली भाजी बघा  अहो कडू कारल्याची पाहूनच ज़ानिव झाली  बघा पोट भरल्याची जीभेंचे चोचले असे  अन त्याचा मी ग़ुलाम  परत ठरवले जिभेला घातली पाहिजे लगाम  एक घास घेतला तिथे  सूत्रधार रुसलाच होता  मन नाव त्याचे अन  त्याचा डाव फ़सला होता  चव घेता जिभेने मग  लगोलग प्रतिक्रिया दिली  चविस्ठ झालिय भाजी  अशी मनाने नोंद केली  आता मात्र सारेच ईथे  विचार करत बसले होते  कारल्याचे रूपांतरण हे  सार्यांच्या मनी ठसले होते  बोलता बोलता विषय हा माँड़ता माँड़ता लांबत गेला आयुष्याच्या कटु प्रसंगी काय करावे सांगत गेला कटु असे काहीच  नाही  हो  रूपांतरनाची कला रूजली आहे  स्वीकार, साक्ष आणि स्थिरतेने  अंतरी आत्मकला सजली आहे  ❤️🙏❤️

  जय शंकर  ❤️😊❤️ या भूताची सांगु  काय मी कथा  झपाटले मज  भूताने हो  हरवलि भूक लाग़ेना तहान एक एक क्षण भूताचा हो  सोडती ना मला  घड़ी भर भूत  असती सोबत दिस रात  बोलताहे जन झाला का रे येडा  काय सांगु आता  भूताचे हो  असेच रे भूत  नारदाचे पाठी  नाथांने ही असे  सांगीतले  ध्रुव बाल गोड़  हट्टाला पेटले लागुणिया नादी भूताचीया  किती सांगु तुला  भूताचे कथन  भले गेले वाटें भूताचिया सार्यांचे सांगने भूत एक सत्य  नका दूर लोटु भूताला या  याचा भार हवा  वाहन्यासी ईथे मुक्ति दावीनारे  भूत हेच  हात पकड़ुनी जायिल घेवुन देवाचिये द्वारी भूत हेच  करील रे उभा  तुला त्या क्षणात जीथे भेट होत  विट्ठलाची नामयाचा घास  सेविला देवाने नामयाच्या संगे भूत हेच  भूताचे प्रकार  नवविध आहे  भक्तिसुधा नाम  भूताचे या  भूताची रे वाट  भक्तिमार्ग नावे नाम हे साधन  भूताचे या  जो जो भारावतो इये भूताचेनी आत्मकलेमधी  विसावतो  😊❤️😊

 उभा राहन्यासी  गेलो त्याच्या द्वारी द्वार त्याचे मज  सापडेना सापडेना द्वार  आर्त झाला स्वर देवाचे ते द्वार  उघडेना उघडेना द्वार  धरोनिया धीर  घालोनिया साद आलविले  आलविले देवा  पानावले डोले  अश्रुँचा हां बांध तोड़ीयेला तोड़ियेला बांध विसरलो भान  माझे मी पन  हरवलो  हरवले माझे झाले सारे त्याचे क्षण क्षण क्षण  त्याचा झाला  आणि त्याच क्षणी उभा त्याच्या द्वारी घेतले कड़ेवरि शंकराने  ❤️❤️❤️

  विचारी किती जरी तू  हेच का अन तेच का? ग़च्च भरुनी मन ठेवले  तर राहिलच की पेच हा….! सोडवन्या हा पेच आता दे सोडूनी हे प्रश्न सारे बघ रिकाम्या बरनित या  सांग काय ते राहीले  तोच आज आणि उद्या काल सुद्धा तोच होता  तूच अडकुणी कुंपनात या  दूर त्यांसी ठेविले  तोड़ शृंखला या आता  मुक्त हो घे श्वास तू  श्वास हा त्याचाच आहे  का कधी तू जानिले  आनंदी आनंद आहे  आनंदी आनंद होता  तूच आनंदास या  का पांघरुनी ठेवले  आत बघ वा बाहेरी बघ आता ईथे तिथे व्यापले त्यानेच सारे  काही रिक्त न ठेविले  जो शंकर हृदयी तुझ्या तोच माझ्या अंतरी  शंकराने शंकरासी  आज रे खुनाविले शब्द नाही हे बोलले शब्द का कधी बोलती  अंतरिच्या मौनास बहुदा आज मी रे जाणिले आसवे ही टिपावि  अंतरिच्या अंतरी  काय बोलू काय सांगु भान मज ना राहिले

उत्थान होई जिवाचे। कारण तेही असे सांचे। प्रकटतात अंतरिचे । शंकर महाराज ।। श्वास सारा एक होई। आत बाह्य काही नाही । व्यापतसे दिशा दाही। शंकर महाराज । भेदाभेद काही नाही । एकरूप सारे होई। अंतरातुन सारे पाही। शंकर महाराज । ही योजना त्यांचिच। हे प्रस्थान त्यांचेच। पोहचलो जीथे तेच । शंकर महाराज । येताना तू असे शंकर । जाशिल तेव्हा तूच  शंकर । म्हनती मधेच का हा विसर। शंकर महाराज । विसर कधी न पडु द्यावा। नित्य नेम आपला बरवा। म्हनती घडो नित्यसेवा। शंकर महाराज । 🙏🙏🙏  

 ❤️❤️❤️ जय शंकर  ❤️❤️❤️ जन्म दिला मीच रे  मोक्षाचे हे द्वार  आयुष्यरूपी अश्वावर  झाला बघ तू  स्वार मन दिले विचार दिले  विचार करण्याचि शक्ति  निरर्थक जे निर्मिले तू  त्यजून कर ना  भक्ति  डोले दिले निरखण्या जे जे सुंदर सूरूप  डोले मिटुन तपासवे अरे हे तर हरीरूप  जिह्वा दिली चाखण्या घेत रहावा रसास्वाद  बंध न होता  मुक्त असता करने न लगे उपास मुक्त होता मुक्त आहेस बंध निर्मिले कुणी क्ष गृहीत धरावा लागतो गणिताची पद्धत ज़ुनी भाव आणि भावना अडकत गेला कोली  बाहेर येन्याचा मार्ग मिलता ही अशी तुझी बोली  मजा तर मी करतच असतो सांग अडकला कोण ? ध्यान करोनि मजा लुटावि हा माझा दृष्टि कोण  मेजवानीचे ताट तू  कर ना रे फ़स्त ऊद्या नसेल अड़कु नकोस माहोल कर ना मस्त  मी कधिच मांडला नाही  हिशेब पाप पुण्याचा नष्ट वा निर्माण नाही माझा हिशेब शून्याचा  का पटवु साक्ष सांग मी ईथे तिथे जीथे  जावू दे ना मोक्ष ते व्हावे आधी रीते रीते  मी काही सांगीतले नाही  मी काही मागीतले नाही  तूच कर्ता झाला सारा  आता निस्तरन्याचि घाई  एकीकड़े म्हनतोस तू  जन्म दिला मी तुला  माझा जन्म मी दिला  कर्तेपना का तुला  कर्ते पना मला दे  कसले बंध

सर्व प्रवासी बांधवांना नम्र निवेदन,  ख़ास आग्रहा तुन एक स्पेशल गाड़ी सुटत आहे,  *सगुण साकार ते निर्गुण निराकार* ही गाड़ी भक्ति, समर्पण, स्वीकारभाव , साक्षीभाव मार्गे निर्गुण निराकार स्टेशन पर्यंत जायिल. पूर्ण प्रवास बंधनकारक आहे, उगिच एखाद्या स्टेशन वर जास्त थांबन्याचा आग्रह करु नये, गाड़ी सूटली तर त्याच स्टेशनवर दीर्घ काल रहावे लागेल. # शिवोहम शिवोहम शिव स्वरूपोहम  नित्योहम शुद्होहम बुद्धोहम मुक्तोहम  शिव स्वरूपोहम  लहान असताना आपण एक मनी. दोन मनी, तीन मनी अशा दृश्य स्वरूपात एक दोन तीन असे मोजन्याचे तंत्र शिकतो नंतर उमजते मनी म्हंजे एक दोन तीन नव्हे , ते तर शिकन्यासाठी होते . जसे जसे आपले ज्ञान विकसित होत गेले तसा हा मन्यांच्या एका दोनाचा प्रवास पाढ़े, बेरिज, वजाबाकी, लसावि मसावि, गुणोत्तर प्रमाण , चलन , त्रिकोणमिति, इंटिगरेशन, डेरिवेशन असा किती दूर येवुन गेला, आणि गम्मत म्हंजे वेगवेगल्या रंगाचे एक दोन तीन शिकविनारे मनी कूठल्या कुठे विस्मृतित गेले, आठवलं की वाटते किती लहान होतो, आंगनवाड़ी बालवाडित होतो. आपण जर आंगनवाड़ी बालवाडित *मन रमते* म्हनून तिथेच रमलो असतो तर गणिताचे पुढ़िल मापदं

परमेश्वरच्या अखंड प्रीति च्या बरसातीत चिम्ब भिजु पाहनारं व्याकुल मन…! अखंड कृपेचा वर्षाव होत असतना तृप्त होवु पाहनारं तहानलेलं मन …! अखंड आनंद घन बरसत असताना त्याला सम्पूर्ण अनुभवन्याच्या तय्यारित असलेलं आशाललेलं मन…! ह्या अवस्थेला पोहचलेलं मन देखिल ध्यान सरावनं पुष्ट झालेल्या जिवाचं…! किती छान …! उड़ानटप्पू मन व्याकुल झालय…! किती छान..! भिरभिरनारं मन स्थिर होवु पाहतयं..! किती छान…! त्याच्या व्याकुलतेला प्रामाणिक असल्याचि पावती अश्रुँनी दिलीच आहे , लबाड मनाचा सच्चेपना… किती छान ..! ही  व्याकुलता, ही तहान  ही भूक  ह्या चित्रात प्रकर्शाने जानवते…! आणि त्याला क्षणात संपवनारी ही सारी ओढ़ कोणत्या पाशाने अड़कलि आहे, कूठल्या दोरीने बांधुन ठेवलिय..! हा पाश मनाच्या चंचलतेचा..! हा पाश मनाच्या अनंत प्रलोभनांचा…! हा पाश मनाच्या प्रचंड महत्वकांक्षेचा …! हा पाश त्याच्या अस्थिरतेचा …! हा पाश एका लांबलचक यादिचा…! आणि या सगल्यांना सोबत घेवुनही…आज ते व्याकुल झालय…!तहानलय..!  ध्यानाच्या नित्य सरावाने आणि अंतरिच्या मालकाच्या  उपस्थितिचि सदैव ज़ानिवेत राहुन… आज ते व्याकुलय, तहानलय ..! हे बंधने तूटतिल….तूटन

 गुरु माऊलिस जेव्हा कुणी माऊलि सांगतो एक आई जगी मोठी हाच अर्थ उमगतो काय उपमा ही द्यावि  जग चालकासी ईथे एक आई आणि आई  फ़क्त आईच शोभते  सांग देव काय आहे  म्हने विश्वाची जननी  देव शब्दात सांगन्या  येते आई च धावुनी आई देवाचे रे रूप  देव आईचे स्वरूप  गुरु आई आई गुरु  सारे सारे एकरूप  🙏🙏🙏 जय शंकर 🥰माऊलि🥰

 मन लावुनी करावे  आपापले नित्य कर्म कर्म साधन्याचे ईथे आहे एकचि रे वर्म  याचे त्याचे काय चाले  नको जीवा पाहु ईथे जो तो करी त्याचे कर्म नको ओझे वाहू ईथे उगा सवय रे तुझी ईथे तिथे डोकावतो देतो सोडोनी स्वताचे तूच तुला सतावतो तुझे झाले होते काम  खजिना रे भेटनार  दिले सोडोनी मधेच काय आता वाटनार गेला याच्या त्याच्या मागे तू रे फिरत राहिला तुझ्या अंतरिचा पाट बघ रिताच वाहीला 🥰🙏🥰

वाट ..! देव शोधतो शोधतो देव शोधत राहतो अंतरिचा मालक रे  बघ हसुन पाहतो म्हने वाट दावी मज मला जाने त्याच्या गावा सांग तुझा कोण गाव  आधि बोध त्याचा व्हावा कोण ग़ावाहूनि आला  जावे कोण्या गावा वाटे सांग वेड्या आज तुला  कोण कोण ईथे भेटे जो जो भेटला भेटला तूज़ दूजाच भासला तुझी त्याची नाही भेट अंतरात जो बसला तू रे शोधत फ़िरतो कधी आत ही पहावे अंतरीचा मालक रे  त्याच्या सवे ही रहावे आता सापडलि वाट  नाही हरवली कधी  तूच ध्यान नाही दिले गोष्ठ होती किती साधी  तुला नको कधी साधे तुला लागे झगमग  तुला नको सहज रे  तुझी सारी तगमग तुला नको रे रिकामे तुझे सारे भरलेले टाक सांडुनिया आता  काय आता उरले रे  तोच उरला उरला  तिन्ही लोकि ज्याचा शोध  तोच होता आणि आहे  अंतरिचा हाच बोध  जय शंकर 🥰🙏🥰

देह सोनियाचि कुडी  नको समजू रे साधी  कर भक्ति घे रे नाम  कर आता कर घाई  ज्याला लोह समजुनी दिली वागणुक तशी अरे सोनियाचि काया सांग भरपाई कशी  गेली वेल ती जाऊ दे  आता पस्तावा कशाला  तूच आहे जलाशय  तरी कोरड घशाला आधि ओलख स्वतःला आहे किती अनमोल देह तुझा चन्दनाचा  सांग किती बहुमोल देह तुझा नाही साधा  आहे देवाचे मंदिर  गुरु माऊलिची साथ  आहे जीवन सुंदर  🥰🥰🥰 

 जीव शांत शांत उभा  लक्ष मनाकड़े नाही  मना चाले नित्य खोड्या जीव समतोल पाही  फली संसार रे बाबा  आहे कसरत थोड़ी  मन सदा कदा ईथे करतसे कुरघोडी लाथ मारूनिया जीवा  ईथे दोघही पड़ती तव्हा हेच मन वेडे पश्चातापाने रड़ती मन लेकरु लहान लक्ष द्यावेच लागते नाही दिले ध्यान जर बंडखोरी ने वाग़ते बघ आता त्याचे बंड  घाली लाथ तुझि तुला  सारा डाव उलथुनी सांग तोही कुठे गेला पाठ फिरव तू आता  बघ त्याच्या क़शा ऊड्या घ्यावे गोंज़ारून  त्यासी कमी होतिल रे खोड्या लाव सवय मनाला थोड़े तुझेही  ऐकेल फ़ेक अमुक म्हनता मन बघ रे फेकेल आता दोघे दोस्त झाले  आता दोघे फलिवर मन शांत शांत उभे आता नाही ख़ाली वर समतोल हा साधन्या दोन्ही एकरूप व्हावे माय शंकर माउली सवे तुझ्या नित्य धावे  🙏🙏🙏 जय शंकर

भेदाभेद झाला  तुझा रे स्वभाव  एकरूपतेचा  आहे ना अभाव  अहंकार तुझा तुला नागवितो  फुकाच्या गुर्मित तुला वागवितो काहीही करने  माझे मीच केले  तुच्छतेने सार्या जगा समजने  वाजवितो सदा  डंका सार्या जगा  मी माझे मीच अहंक़ारी बाधा धरावा आरसा ईथे प्रत्येकाने  ईथे तिथे जीथे तुझेच दीसने नाही राजा कुणी नाही कुणी रंक  हिशेब माँड़ता सदाही निरंक  नाही कुणी दाता  नाही हो भिखारी  मालक अंतरी  त्याचि रे चाकरी करावे नेमाने व्हावे एकरूप  आहेच आइना  दाखवि स्वरूप  🙏🙏🙏 जय शंकर ❤️❤️❤️

प्रश्नांचा मांडूनी पसारा खिन्न होऊनि तू बसतो उत्तरे ही साथ असता दुर्लक्षुनीया तू रुसतो वाटते मला आता हे  रुसणे अंतरी तू जोडले जे होते तुझे खरे रे  ते हसनेच तू रे सोडले सांग का कोड़े पडावे सांग का प्रश्नावली  उत्तरे ही साथ आहे  साथ शंकर माउली प्रश्न आणि उत्तरांचे द्वंद्व सारे हे मीटावे अंतरी जे साठलेले  तुझेच तुला रे भेटावे  भेट ही आहे अशी रे  वेड़ावुणी जाशिल तू  पाहुनी त्या खजीन्यासी  सांग काय होशिल तू  अमाप शक्यतांचा आहे  महासागर तूच रे  तुच्छ प्रश्न दे फेंकूनी तुझे उत्तर हेच रे  जय शंकर 🙏🙏🙏

 उत्थान होई जिवाचे। कारण तेही असे सांचे। प्रकटतात अंतरिचे । शंकर महाराज ।। श्वास सारा एक होई। आत बाह्य काही नाही । व्यापतसे दिशा दाही। शंकर महाराज । भेदाभेद काही नाही । एकरूप सारे होई। अंतरातुन सारे पाही। शंकर महाराज । ही योजना त्यांचिच। हे प्रस्थान त्यांचेच। पोहचलो जीथे तेच । शंकर महाराज । येताना तू असे शंकर । जाशिल तेव्हा तूच  शंकर । म्हनती मधेच का हा विसर। शंकर महाराज । विसर कधी न पडु द्यावा। नित्य नेम आपला बरवा। म्हनती घडो नित्यसेवा। शंकर महाराज । 🙏🙏🙏

 विचारी किती जरी तू  हेच का अन तेच का? ग़च्च भरुनी मन ठेवले  तर राहिलच की पेच हा….!🥰 सोडवन्या हा पेच आता दे सोडूनी हे प्रश्न सारे बघ रिकाम्या बरनित या  सांग काय ते राहीले 🥰🥰🥰 तोच आज आणि उद्या काल सुद्धा तोच होता  तूच अडकुणी कुंपनात या  दूर त्यांसी ठेविले 🥰 तोड़ शृंखला या आता  मुक्त हो घे श्वास तू  श्वास हा त्याचाच आहे  का कधी तू जानिले 🥰 आनंदी आनंद आहे  आनंदी आनंद होता  तूच आनंदास या  का पांघरुनी ठेवले 🥰 आत बघ वा बाहेरी बघ आता ईथे तिथे व्यापले त्यानेच सारे  काही रिक्त न ठेविले 🥰 जो शंकर हृदयी तुझ्या तोच माझ्या अंतरी  शंकराने शंकरासी  आज रे खुनाविले🥰🥰🥰 आसवे ही टिपावि  अंतरिच्या अंतरी  काय बोलू काय सांगु भान मज ना राहिले🥰 शब्द नाही हे बोलले शब्द का कधी बोलती  अंतरिच्या मौनास बहुदा आज मी रे जाणिले🥰