द्वार देवाचिये

-


 उभा राहन्यासी 

गेलो त्याच्या द्वारी

द्वार त्याचे मज 

सापडेना


सापडेना द्वार 

आर्त झाला स्वर

देवाचे ते द्वार 

उघडेना


उघडेना द्वार 

धरोनिया धीर 

घालोनिया साद

आलविले 


आलविले देवा 

पानावले डोले 

अश्रुँचा हां बांध

तोड़ीयेला


तोड़ियेला बांध

विसरलो भान 

माझे मी पन 

हरवलो 


हरवले माझे

झाले सारे त्याचे

क्षण क्षण क्षण 

त्याचा झाला 


आणि त्याच क्षणी

उभा त्याच्या द्वारी

घेतले कड़ेवरि

शंकराने 

❤️❤️❤️

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

दत्त

-
Image
 दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। श्वास घेता आत दत्त  ड़ोले मिटता पाही दत्त  देह भरी दत्त गजबजले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। रोम रोमातूनी दत्त  स्पंदनात व्यापी दत्त  ह्रिदय मंदिर सजले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। काही खाता खातों दत्त  काही पिता पितो दत्त  खाता पिता दत्तच भज़ले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। शब्द ब्रह्म रूपी दत्त  अव्यक्ताचे भाव दत्त  दत्त पाहुनिया हसले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। सगुनातूनि निर्गुण दत्त  आकारतुनी निराकार तो  सारे सारे दत्तच बनले हो  दत्त निज ह्रिदयी जन्मले हो ।। ❤️❤️❤️
Read more

शून्य

-
Image
 जय शंकर ❤️ जिस मैं को जी रहा तू  उसका कोई मोल नही  अनमोल जिसे तू कभी न समझे  उस शून्य का कोई तोल नही  अहम् से निर्मित इस झूट का  जब समझेगा सत्य तू  एक शून्य ही मिले राहगीर रह जाएगा अव्यक्त तू  अव्यक्तता की यह कहानी  शून्य से आरंभित है  व्यर्थ अहंम से निर्मित तेरी  बुद्धी यहाँ स्तंभित है  स्तंभित होना बुद्धी का यह  जागृति का संकेत हैं बुद्धी का होके भी न होना  यही सत्य अभिप्रेत है  ❤️❤️❤️ 😊😊😊 आजचा दिवस शून्याचा 😊 शून्य में शून्य समाये  शून्य जब शून्य से मिले  शून्य से शून्य घटाए तो  शून्य से शून्य ही खिले  ❤️❤️❤️ शून्य निराकार है  शून्य से ही आकार है  शून्य अपने आप में ही  शून्यका साक्षात्कार है शून्य भीतर  शून्य बाहर  शून्य ही समाविष्ट है  शून्य ब्रह्मांड से  शून्य कण कण से  शून्य ही विशिष्ट है शून्य की कोई सीमा नहीं शून्य अपरिमित है  चराचर सृष्टि में गर्भित  शून्य का ही गीत है शून्य से आरम्भ होता  शून्य में ही अंत है  कोलाहल नही है शून्य का  शून्य अतीव शांत है शून्य को समझने हेतु  शून्य होना चाहिये ग़र समझे शून्य को तो  शून्य को ही पायीए ❤️❤️❤️
Read more

तू माझा सांगाती । काय वर्णु तुझे....!

-
 1) तू माझा सांगाती । काय वर्णु तुझे ।। नाम तुझे घेता । जळे कर्म माझे ।। माझे ते संपोनी । तुझे ते उरु दे।। तूच कर्ता राहो । माझे ते मरू दे ।। तुला कळवळा । क्षणोक्षणी माझा ।। माझिया मनीचा । तूच शोभे राजा ।। नको आता काही । माझे तुझे देवा ।। हृदयी निरंतर । घडो तुझी सेवा ।। दत्त म्हणे आता । दत्त दत्त व्हावे ।। दत्त दत्त दत्त । दत्त ची असावे ।। 2)आज आत्ता ईथे दत्त । दत्त होऊनि निवांत ।। दत्त उभा असे सदा । ह्रिदय मंदिरी दत्त गाभा ।  दत्त वसे चराचरी । दत्त आपूल्या अंतरी ।। दत्त म्हने दत्त व्हावे । अवघ्या जगा सुखवावे।। ❤️❤️❤️ दत्त रूप ज़ानावे । दत्त दत्त होवुन जावे । नको काही छंद दूजा । ह्रिदयी मांडू दत्त पूजा । नको कुन्या गावा जावे । दत्त नगरी दंग व्हावे। कुठे आहे दत्त नगरी । बघुया चला ह्रिदय मंदिरी। दत्त म्हने दत्त भेंटो । अवघ्या जगा आनंद वाटों ।। दत्त बसले ध्यानाला । शांत केले मनाला । मन धावे ईथे तिथे । आत्ता दत्तच जीथे तिथे । दत्त लाग़ले संसारी । मन सम्पले व्यापारी । आता दुःख सुख नाही । मन एक दत्त पाही । दत्त म्हने निवांत रहा । करतो मी जे शांत पहा । दत्त होवूनिया ईथे । चला निज स्वरूपा पाहु
Read more