फिरकी

हे जगन्माते आई..! दार उघड...! आई दार उघड..! समजून उमजून निपचित सोंग घेतलेलेल्या या माझ्यासकट अखिल समाजाला आई जागं कर....! डोक्यात मुरलेली विकारांचा विखारी दाह आई शांत कर...!! एकमेकांकडे बघण्याची स्वार्थी वृत्ती आई दूर कर....! मिळवण्याचा हव्यास आई कमी कर...! आई दार उघड...! आई दार उघड....! भरकटलोय आई जगण्याच्या अत्युच्च प्रेरनेपासून, दूर आलोय आई जन्माच्या शाश्वत उद्देशा पासून, विसर पडलाय आई तुझ्या विश्वचेतनेचा, तुझ्या अंतर्बाह्य व्यापून उरलेल्या चैतन्य स्वरूपाचा, तुझ्या सर्वांग सुंदर साकार रुपी निसर्ग अविष्काराचा, प्रेममयी भक्तीचा, ज्ञानमयी विद्येचे, वात्सल्यमयी ममतेचा, सामर्थ्यमयी शक्तीचा, प्रज्ञामयी बुद्धीचा, आई विसर पडलाय... जागरण होऊ दे....आई... जागृती येऊ दे... आई दार उघडू दे.. आता आई दार उघडु दे. अंधाराला तेज दे आई, प्रेमाला विश्वास दे, मानवतेला करुणा दे, चारित्र्याला शील दे, प्रेरणेला वेग दे, आई निपचित पडलेल्या या माझ्यासकट अखिल समाजाला जाग दे, विचारांना सत्प्रेरनेची साथ दे, आणि  आई, तुझ्या रूपाचे सत्यार्थ आविष्कृत