फिरकी

दगड हो दगड  नाद कानी हा घुमतो  होण्या दगड मि आता  दगड़ात हो रमतो  आला वारा गेला वारा  दगड हा साक्षी त्याचा  नाही आल्याचा आनंद  शोक नाही हो गेल्याचा  आहे असतो नेहमी  दगड हो दुनियेत  काय असतो असून  समजते जानिवेत  असुनिया नसे असा  दगड हो दगड तू  नाही नाही का म्हणावे  असताना दगड तू  स्थिर निश्चल हा जगी  घाव जगाचे सोसतो  साक्षिभाव हृदयीचा  दगडच की असतो  अंतरीच्या मालकांना  भेटण्याची खूण हाच  स्थिर आणि साक्षितुन  देई प्रमाण हे सांच  होई दगड तू आता  बघ दिसेल रे देव  नको धरु हे ही ते ही  सोड सारी उठाठेव  🙏🏼🙏🏼🙏🏼

 दिसमान बरे नाही  असे का रे तू बोलतो  बघ कैलासाचा राणा  तुजसवे रे डोलतो  साऱ्या त्याच्या रे योजना  तोच बघ राबवितो  झाल्या गेलेल्या क्षणाला  तूच का रे आठवितो  श्वास त्याचा रे घेतला  श्वास त्याचा रे सोडला  सारे हक्क त्या स्वाधीन  प्रश्न मोट्ठा का पडला  उगी म्हणतो का मग  देवा तूच सारं तुझं  जेव्हा घेतो तो तयाचे  का उगी माझं माझं  अशी त्याची रे करनी  तुला नाही रे ठिकाना  तूच कावरा बावरा  हो रे आधी तू रिकामा  आले आले गेले गेले  ज्याचे त्याचे त्याच्या गावा  वृत्ति तुझी स्थिर राहो  घडो त्याची नित सेवा  बघ तूच तुला आता  दूर उभा ते राहून  लीला त्याची त्याचे खेळ  दंग होशील पाहून  आता होणार तू त्याचा  दिले झोकून झोकून  त्याने गिळले रे तुला  बघ नजर रोखून  आहे तुजसवे तोच  काल आज आणि उद्या  अंतरीच्या मालका वर  दृढ़ विश्वास राहुद्या  🙏🏼🙏🏼🙏🏼

 पाहतो तो सदाही सर्वकाल सर्वकाही  तूच लोचने ही तुझी  झाकुनि का ठेवीले  स्पर्शितो तो तुला रे रोमांच बघ हे दाटले  तूच रोमंचित या  देहांस का न पाहिले  बोलतो तो तुझ्याशी  जे असावे तुज सवे  बोलने हे तुझ्याशी  तूच का न जाणिले  गंध हा सर्वेश्वराचा  दाटला दाही दिशा  तुज पासोनी तूच का  दूर त्यांसी ठेविले  सांडूनिया रिक्त व्हावे  मोकळे आकाश रे  कृष्ण अभ्रांस याच वेळी  सांग का बोलविले  किती अट्टाहास तुझा  दूर त्यांसी ठेवणे  राहतो तुझ्या अंतरी रे  का कधी न पाहिले  वाचले किती जरी तू  हेच का अन तेच का  ज्ञान हे तुझे रे वेड्या  अजूनि का न फेकिले  साधा सोप्पा सरळ  रिकामा हो रिकामा  अंतरीचे मालक तुझे रे  बघ उभे ते ठाकले  🙏🏼🙏🏼🙏🏼