काउंटर नंबर तीन..!

काउंटर नंबर एकची रांग खुपच हळू हळू पुढे सरकत होती.एखाद्या गोगलगाई सारखी....!
रांगेवर रांगेतुन काही प्रतिक्रिया येऊ लागल्या होत्या..!
"मेल्याला काय लकवा अलाय की काय...पवना घण्टा झाला मुर्दी रांग जिथच्या तिथच्..!"-एक आज्जी.
"एक्चुअली मी ना रेगुलरली ऑनलाइनच वर्कआउट करत असते बट यावेळी इकडे एप्रोच केलं आणि हयांच् हे असं.. सो स्लो ना...!"- ऐज 23 च्या आसपास आणि कॉल सेंटरचा जॉब असेल.
"हे मानुस लैच बोगस हे....अन् मुज्जर हे सलं लास्ट टाइम तर हानायचच राहिलं होतं, च्यायला जाउदे शिस्टीमच ख़राब हे".एक उत्साही कार्यकर्ता टाइप.
"सिस्टम ला दोष देण्यात काय अर्थ नाही एक्चुअली या मैडम बोलल्या तसं ऑनलाइन असायला हवं...मी MBA स्टूडेंट असुन सुद्धा असा रांगेत उभा....सच अ रेडूक्योलस..!"एक अर्थातच वरच्या 23 च्या कॉलसेंटरला इम्प्रेस करण्याच्या नादात रांगेतला.

असो..!

रांग ज्याच्या मुळे पुढे सरकत नव्हती तो निर्विकार चेहऱ्याने रांगेतल्या सगळ्या प्रतिक्रिया खऱ्या आहेत ह्याची जाणीव करुन देत होता.

"ओ बाबा, अहो ही रांग चुकीची आहे, तुमचं काम कॉउंटर नंबर तिन वर होईल तिकडे जा...! - तो निर्विकार चेहरा.
"अहो साहेब हे आधीच सांगायचं होतं ना...!"-ते बाबा.

मी सुद्धा रांगेत गेल्या अर्ध्या तासापासून उभा होतो.
आणि त्या आजोबांचे आणि माझे काम सेमच होते.
मी सुद्धा सध्याची रांग सोडून काउंटर नंबर तिन कड़े वळलो.
त्या काउंटरवर माझे काम पाच मिनिटांत झाले.

"अरे व्वा सर, तुमचं काम तर पाचच मिनिटांत झालं."-पहिल्या रांगेतला एक.
"अहो तसं काही नाही, मी सुद्धा आधीचा अर्धा तास चुकीच्या रांगेत घालवलाच ना...!"-मी

 "खरोखर आपण कोणत्या रांगेत उभा आहोत हे समजनं खूपच महत्वाचं....कारन खरं काम तर पाचच मिनिटांत होणार हे नक्की असतं." - मी मनाशीच् बोलत निघालो.

आणि माझी नजर समोरच्या बोर्ड वर गेली तिथे लिहिलेलं होतं-



काउंटर नंबर एक - पैशातून मिळणाऱ्या सुखांसाठी
काउंटर नंबर तिन - सदा सर्वकाळ आत्मिक सूखानुभूति साठी

बोर्ड आल्या आल्या दिसेल अशाच ठिकाणी लावला होता, मी मात्र खुपच उशिरा नजर वळवली होती.


विचार करा आणि रांग ओळखा
म्हणून आजची फिरकी
By
Vimalhari